وب ۲ چیست ؟ و کجا می توان آن را پیدا کرد؟

در واقع وب ۲ چیزی بیشتر از یک اسم نیست!!! اسمی که تیم اوریلی روی نسل جدیدی از دات کام های شبیه هم گذاشت. چیزی که این سایتها را شبیه هم می کرد نه یک تکنولوژی خاص یا یک استاندارد جدید، که شباهت هایی در استفاده از همان ابزارها و استانداردهای قدیمی بود. سایتهای وب دویی نگاهشان را به ابزار وب عوض کرده بودند.........

دیگر وب فقط یک ابزار ساده اطلاع رسانی (نسل صفرم وب) یا یک سایت اندکی پویا تر مانند یک فروشگاه الکترونیکی (نسل اول وب) نبود. حالا وب داشت تبدیل می شد به یک میعادگاه عمومی که در آن کاربران مشارکت موثر و اساسی داشتند. به نظر شما سایت ویکی پدیا بدون مطالبی که کاربرانش در آن می گذارند چه چیز جالبی دارد؟ یا اورکات را خالی از کاربران و روابط بین آنها تصور کنید! همینطور سایت هایی مثل بلاگر یا پرشین بلاگ اگر کسی در آنها چیزی ننویسد حرفی برای گفتن ندارند. قبل ها اینطور نبود. همین فرق مهم وب ۱ و ۲ است.

وگرنه استانداردها همان هایی هستند که بودند: HTML و XML سالها پیش استاندارد شده بودند. جاوااسکریپت هم عمری دراز دارد. از معرفی وب سرویس ها و استانداردهای مرتبط با آنها مثل SOAP هم زمان زیادی گذشته. حتی RSS هم چیز جدیدی نیست. معرفی آژاکس تقریبا هم زمان شد با رواج وب ۲.۰ ولی حتی آن هم استاندارد جدیدی نیست و از همان اجزا و استانداردهای قبلی برای نوع جدیدی از طراحی سایت استفاده می کند.

سایتهای وب دویی چنین شباهت هایی دارند:

• تولید محتوا در آنها توزیع شده است: کاربران در رشد سایت نقش مهمی دارند و در واقع هر کدام مالک یک تکه از آن هستند.

• معماری سرویس گرا و مدل توزیع نرم افزار SaaS و میزبانی سرویس ها: در این مدل بجای آنکه کاربر بابت خرید نرم افزار پول بدهد، پول را بابت استفاده از آن می دهد. سرویس هایی که هر فروشنده ارائه می دهد به خوبی تعریف شده اند و سرویس های دیگری از ترکیب سرویس های قبلی ایجاد می شوند.

• تبدیل وب سایتها از مجموعه ای از اطلاعات به منابع محتوا و عملیات: تبدیل وب از یک سیلوی اطلاعات به یک سکوی محاسبات.

• مدلهای تجاری بسیار ساده و سبک: که عملیات سر راستی را به خوبی انجام می دهند و به خوبی قابلیت ترکیب شدن با همتاهایشان را دارند.

• رویکرد گسترده به استاندارد سازی و بازکردن معماری و واسطهای سرویس ها: با بهره گرفتن از توان استانداردسازی XML (مثلا استفاده از RSS در سایتهای خبری)

• افزایش سهم مرورگر و سرویس گیرنده در عملیات: سرویس گیرنده غنی، واسط های کاربری پیشرفته تر، استفاده از تکنولوژیهایی چون آژاکس و Flash و Silverlight

• شباهت های گرافیکی: ظاهر سایت های وب دویی هم از قواعد نانوشته ای طبعیت می کند. گرافیست ها بهترین تجربه هایشان را (Best Practices) یکجا جمع کرده اند تا سایتهای به درد بخور تری طراحی کنند. از صفحات پیچیده و شلوغ خبری نیست. کاربر با یک نگاه پیام اصلی صفحه را می یابد. اجزای صفحه به اندازه ای درشت و واضح و رنگها چنان آرامش بخش اند که هیچ نوع اضطرابی در کاربر بر نیانگیزد. فضاها تخت و یک تکه اند. منوها ساده اند. دکمه های عملیاتی و اصلی با رنگهایی تند مشخص می شوند و در کل همه چیز برای تجربه ای مطبوع و بی دردسر برای کاربر آماده می شود.

• سرویس های مجانی: بسیاری از سرویس ها مجانی اند، و یا لااقل در اولین قدم از کاربر پول طلب نمی کنند.